Sim sampai di rumah sewanya hampir pukul 6.00 petang... penat. Sim membelikan dahulu makan malam... lauk jer, nasi Sim akan masak bila balik nanti.... lagi sedap makan
nasi panas-panas. Masuk dalam rumah Sim melihat Ani sedang leka bermain game PS3 di
ruang tamu. Sim terus duduk di sebelah Ani ;
“Game bola lagi? Takde
game lain ker?” tanyanya... tak boring ke Ani ni main permainan bola hari-hari.
“Yelah.... aku minat bola
jer. Game lain ada... tapi tembak-tembak lah.. game yang memikirkan kepala otak
aku tak main. Nak hilangkan tensen” Ani masih khusyuk menekan konsolnya.
“Ni ada lauk saya
belikan.... jap lagi saya masak nasi. Kita makan sama-sama”.
“Balik lambat hari ni?
Lama ke temuduga.”
“Temuduga apa..... terus
masuk kerja. Pastu saya diajar tentang tugas-tugas saya. Tu yang lambat sikit
tu. Dato Khaidir kirim salam” Sim menyampaikan salam Dato Khaidir.
“Dato Khaidir kawan baik ayah
saya tu. Lama jugak saya tidak jumpa dia. Waalaikummussalam.”
“Wak... boleh tak letak
kaki ke bawah. Tak elok bersila. Awak tu perempaun. Dah la pakai boxer. Kat
rumah awak takde pulak awak pakai boxer... ini kat sini pulak awak pakai
boxer... saya pun tak pakai Boxer wak” Sim menegur Ani yang memakai boxer...
tak sesuai lah pada pandangan aku perempuan pakai boxer ;
“Kalau saya pakai kat
rumah mengamuklah ayah saya. Lagipun panas la.. saya selesa pakai boxer. Awak
kerja apa kat syarikat tu” selamba je jawapan dia ;
“Team Leader jer. Gaji RM
1000 sebulan jer. Saya ingat tiap-tiap
minggu saya kena overtime lah. Mana cukup gaji banyak tu. Rumah jer saya sewa
dekat 500 ratus... pastu saya kena cari komisen... barulah lega sikit nak hidup
di bangi ni.”
“Itulah... lain kali
belajar pandai-pandai. Dapat gaji besar nanti. Senang hidup awak nanti. Awak
janganlah risau. Duit JPA saya ada... ayah pun bagi tiap-tiap bulan 300 ratus.
Saya boleh hidup” wah... berlagaknya.
“Pendidikan tinggi tapi
songlap duit syarikat buat apa? Awak nak tahu saya gantikan pegawai sebelum ini
yang belajar tinggi tapi diberhentikan kerana songlap duit syarikat. Ilmu yang
dia ada digunakan untuk tujuan tak baik pulak. Gaji Besar. Lusa puasa. Awak tak buat
persiapan ker?” Sim memulang paku buah keras kepada Ani.... Ani memandang Sim ;
“Nak buat persiapan
apanya. Puasa... puasa je lah... lainlah kalau raya. Bolehlah memasak apa yang
patut. Ala buka semua yang berpelajaran tinggi yang begitu... kerana nila
setitik, rosak susu sebelanga.”
“Yelah... untuk sahur.
Manalah tau awak nak saya beli barang apa-apa untuk sahur. Telur ke... roti
ker... saya belikan.”
“Beli jela wak... saya ni
malas masak.. saya dulu masa belajar minum milo jer sahur... tapi selalu gi
kedai mamak la... tengok bola lepas tu sahur sekali. Takpun makan roti...
ngantukla.”
“Macam tu jer? Saya tak
biasa lah sahur gitu... kurang-kurang mesti nak nasi. Kalau tak lembik badan
saya. Dah lah kerja kat luar... berpanas dan berhujan. Tak tahan saya nanti”.
“Awak beli nasi siap-siap
masa beli untuk berbuka, simpan dalam peti ais. Nak makan keluarkan dan
panaskan sendiri. Apa susah. Tak payah beli banyak-banyak... saya memang tak
selera nak bersahur.. mula-mula jer... pastu yang ado.”
“Bagusnya cadangan awak.
Awak ni isteri Mithali betullah... untung betul saya kahwin dengan awak” kata Sim memperli.
“Awak tak minat ker main
PS3 ni? Jom la lawan sekali.”
“Saya manalah reti main
pakai konsolnya. Kalau main game kat arked dulu retilah. Tapi kalau game
menggunakan keyboard saya reti” memang Sim buta kayu hendak tekan konsol.
“Apalah... tak remaja
langsung” Ani masih tekun bermain PS3
“Tak remaja apanya...
saya dari dulu manalah berpeluang nak beli atau main benda ini. Kalau nak main
beli.. main kat arked. Oklah... saya masuk bilik nak mandi dulu” Sim berlalu
pergi ke bilik. Nak mandi....